ทศชาติชาดก เรื่อง พระมหาชนก ผู้ยิ่งด้วยวิริยบารมี ตอนที่ 6

คำของมารดานั้น มีความหนักแน่นประดุจขุนเขา ที่บุตรไม่ควรจะฟังเพียงผ่านๆ แต่ควรตระหนักไว้ในใจเสมอ เพราะมารดานั้นมีความรักและห่วงใยต่อบุตรเทียบด้วยชีวิตของตน จึงควรเคารพเชื่อฟังด้วยดี มีภาษิตที่สัตบุรุษทั้งหลายได้กล่าวไว้ ถึงความพิเศษของมารดาบิดาที่มีต่อบุตรถึง 4 ประการ คือ

พระมหาผีบอก

นักรบแห่งกองทัพธรรม...เนื่องจาก ในช่วงที่จะมีการสอบ ป.ธ.3 ท่านมีภารกิจมากมาย จนไม่มีเวลาที่จะอ่านตำราเพื่อทำการสอบ ท่านจึงเก็งข้อสอบด้วยวิธีการที่ไม่เหมือนใคร แต่ปรากฏว่า ประสบผลสำเร็จเกินคาด ทำให้ท่านได้รับฉายาใหม่ในวงการว่า “พระมหาผีบอก”...คำถาม...ผู้ที่สอบผ่านแบบรู้ข้อสอบ เพราะทำบุญอะไรมา จึงสามารถรู้ข้อสอบด้วยวิธีการง่ายๆ วิธีการนี้จะทำให้มีวิบากกรรมที่ไม่รู้แจ้งในธรรมะหรือไม่

เจ็บกระดองใจ

ชีวิตของลูกถูกทำร้ายจิตใจ สาเหตุเพราะพ่อของลูกซึ่งมีอาชีพเป็นครูใหญ่ ชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนัน เจ้าชู้ กดขี่บีบเค้นครอบครัวอย่างไร้ความเมตตา

ครูอาคม

ในวันที่เก็บกระดูกของคุณพ่อ พวกเราลูกๆตื่นเต้นกันมาก เมื่อพบว่ากระดูกของคุณพ่อมีเกล็ดแก้วระยิบระยับฝังอยู่ บางชิ้นเป็นสีชมพู มีเกล็ดแก้วเช่นกัน บางชิ้นก็เป็นสีนิล และในกองกระดูกนั้นยังพบดวงแก้วอีก 3 ดวงถูกหลอมเชื่อมติดกันอีกด้วย

ใช้ชื่อคนอื่นจนตาย

ตั้งแต่เด็ก ตัวผมเองคบหาทีวีเป็นเพื่อนสนิท ดูช่องสถานีต่างๆ เรื่อยมา จนกระทั่งเมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา ผมได้บอกเลิกคบกับทีวีทุกช่องโดยสิ้นเชิง แล้วหันมาดูแต่ DMC ช่องนี้ช่องเดียวครับ

เธอ...ต้องอดทน

เรื่องของคนสู้ชีวิต...เธอเกิดมาในครอบครัวชาวจีน เป็นลูกสาวคนโต ต้องช่วยทำงานบ้านตั้งแต่เด็กๆ ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ ตามความเชื่อของชาวจีนที่ว่า ลูกสาวจะต้องคอยช่วยพ่อ-แม่ทำงาน พอโตขึ้นก็ถูกบังคับให้แต่งงานแบบคลุมถุงชน...เธอและสามีต้องอดทนต่อสู้ชีวิต โดยไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

คนดำรำพัน

แม่ฝันว่า มีเด็กผมโก๊ะตัวดำปี๋ มาเกาะขาแม่ และพูดว่า แม่ขอไปวัดด้วยนะ แม่ไม่ชอบก็ทั้งถีบ ทั้งไล่ แต่ก็ยังไม่ไป แถมยังเรียกแม่อีก พอลูกเกิดมาแม่ก็บอกว่าลูกตัวดำปี๋เลย ใครๆเขาก็เลยเรียกลูกว่า “ทองดำ” จะทำยังไงได้ล่ะเจ้าคะ..

ตามกำลังบุญ

สำหรับการอบรมธรรมทายาทหญิงในครั้งนั้น ลูกได้ฝึกลดทิฏฐิมานะ และได้ฝึกใจให้หยุดนิ่งอย่างถูกวิธี ทำให้ลูกรู้สึกสบายและมีความสุขที่ศูนย์กลางกายเป็นอย่างมาก หลังกลับจากการอบรมแล้วทำให้ลูกได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ และรักการสั่งสมบุญทุกๆบุญ

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

กอดเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กอด, กราบเลย...ก่อนไม่มีแม่ให้กราบ

และหากแม่จะแสดงความเห็นอะไรขึ้นมาบ้าง ลูกทั้งสองคือคนโตและคนเล็กก็จะแผดเสียง ตะวาดอย่างก้าวร้าวว่า “หุบปาก ใครใช้ให้ออกความเห็น ไม่รู้เรื่องแล้วอย่าพูด…” คือแม่จะพูดอะไรเป็นผิดหมด และจะถูกดูถูกหาว่าโง่