ท่องสวรรค์ ตอน ชีวิตความเป็นอยู่ของเทวดา

ชีวิตความเป็นอยู่ของเทวดา ได้ฟังคุณครูไม่ใหญ่เล่าธรรมะในรายการ ธรรมะเพื่อประชาชน ถ่ายทอดทางสถานีวิทยุ AM 1521 ตอน ท่องสวรรค์ เอาไว้ว่า...

ท่องสวรรค์ ตอน อสูรพิภพ

ในสมัยแรกที่มฆมาณพ และสหาย 32 คน ได้ไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ใหม่ๆ พวกเทพบุตรที่อยู่ก่อน นำน้ำคันธบาลที่เป็นทิพย์ ซึ่งเป็นน้ำเมาสวรรค์มาเลี้ยงต้อนรับ ดื่มแล้วจะมึนเมา พวกเทพที่อยู่ก่อนนำมาเลี้ยง แต่กินกันเองจนเมาขาดสติ

ผู้ทรงศีลประเสริฐนัก

กฤษณา หรือจันทน์ มีกลิ่นหอมน้อยนัก แต่กลิ่นหอมของท่านผู้ทรงศีลประเสริฐนัก หอมฟุ้งกระทั่งถึงทวยเทพยดา

ส่องธรรม ล้ำภาษิต : ตนได้ ผู้อื่นเสีย ก็ไม่พูด

การได้ประโยชน์เป็นสิ่งสำคัญ แต่มีบางถ้อยคำแม้เราได้ประโยชน์ก็ไม่ควรพูด ถ้อยคำที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน แม้เราจะได้ประโยชน์ก็ไม่สมควรพูด

ทางกลับสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ

บุคคลปรารถนาเป็นผู้มีอายุยืน ไม่มีโรค มีผิวพรรณผ่องใส มีสวรรค์เป็นที่ไป อยากเกิดในตระกูลสูง และมีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป พึงบำเพ็ญความไม่ประมาท บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาทในบุญทุกอย่าง (อัปปมาทสูตร)

เรื่องเมืองลับแลหรือเรื่องภพซ้อนภพมีจริงหรือไม่

เรื่องเมืองลับแลหรือเรื่องภพซ้อนภพมีจริงหรือไม่ ความลึกลับ : สิ่งที่วิทยาศาสตร์คาดไม่ถึง นรก สวรรค์มีจริงหรือ เมืองลับแลอยู่ที่ไหน คนเมืองลับแลหน้าตาเป็นอย่างไร

ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 17

ตัวอย่างของอานิสงส์แห่งบุญโดยย่อ ที่เกิดจากการทุ่มเทสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังของอุบาสิกาผู้อุทิศชีวิตให้พระพุทธศาสนา

อานิสงส์ถวายพวงดอกมะลิ

ดวงจันทร์ปราศจากมลทิน โคจรไปในอากาศย่อมสว่างกว่าหมู่ดาวทั้งปวงในโลกด้วยรัศมี ฉันใด บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล มีศรัทธา ย่อมไพโรจน์กว่าผู้ตระหนี่ทั้งปวงในโลกด้วยจาคะ ฉะนั้น เมฆที่ลอยไปตามอากาศ มีสายฟ้าปลาบแปลบ มีช่อตั้งร้อย ตกรดแผ่นดินทำให้เต็มที่ดอนและที่ลุ่ม ฉันใด สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้สมบูรณ์ด้วยญาณทัสสนะ เป็นบัณฑิตก็ฉันนั้น ย่อมข่มผู้ตระหนี่ได้ด้วยฐานะ ๕ ประการคือ อายุ วรรณะ สุข ยศ และอธิปไตย ย่อมบันเทิงใจในสุคติโลกสวรรค์

อานิสงส์ของการทำบุญกฐิน ตอนที่ 3

บุญจากการทอดกฐิน ถือเป็นบุญใหญ่ที่มีอานิสงส์มากเป็นอย่างยิ่ง เป็นบุญที่ทำได้ยาก มีข้อจำกัดหลายประการ และมีเฉพาะในพระพุทธศาสนา

อานิสงส์บูชาด้วยดอกมะลิ ๗ ดอก

เราได้ถวายดอกมะลิแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ เพียงแค่ ๗ ดอกเท่านั้น ด้วยการโปรยมะลิลงที่ใกล้พระบาทด้วยความปีติโสมนัส ด้วยบุญกรรมนั้น ส่งผลให้เราได้ครอบงำทั้งนรชนและเทวดาทั้งหลาย ได้บรรลุธรรมในภพชาติสุดท้าย