การใช้ถ้อยคำถวายพระพรชัยมงคลแด่ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ในรัชกาลที่ 9
สภาพของเปรตแต่ละชนิด
เปรตชิ้นเนื้อ ครั้งหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในอากาศ พวกแร้งบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างพากันโผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น และชิ้นเนื้อนั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสงสาร จึงคิดว่าน่าอัศจรรย์เป็นนักหนา ต่อมาได้กราบทูลให้พระพุทธองค์ทรงทราบ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าประวัติของเปรตตนนี้ว่า
ขั้นตอนพิธีกรรม “รักต้องลอย” “รักต้องฝัง”
ขั้นตอนพิธีกรรม “รักต้องลอย”, “รักต้องฝัง” (พิธีปลดปล่อยของขลัง, กุมารเงิน-กุมารทอง, แม่นางกวัก, รักยม, ปู่ฤาษี, หมอชีวก ฯลฯ)
อธิษฐานอย่างไร
กระผมอธิษฐานว่า ชาติต่อไปขอให้ได้บวชตั้งแต่เยาว์วัย แต่เกรงว่าจะขาดประสบการณ์ชีวิตเป็นเหตุให้ต้องลาสิกขาออกไปเรียนทางโลก หากภพชาติต่อไป กระผมปรารถนาจะบวชตั้งแต่เด็กโดยไม่คิดลาสิกขาเลย จะต้องทำอย่างไร มีปัจจัยใดที่จะทำให้ผังการบวชตั้งแต่เด็กนั้นหนาแน่น ได้บวชตลอดชีวิตไปทุกภพทุกชาติครับ
วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย จัดพิธีบำเพ็ญกุศล
วัดพระธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรมให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
A Mind Free Of Particles Of Defilements.
A particle means fine dust, which is so small that eyes could hardly see it. It could only be seen when sticking to something clean like a looking glass. In small quantities of particles, we still could not see them
บวชให้แม่กันเถิด
จะมีสุขใด ทำให้แม่อิ่มใจมากไปกว่า การได้เห็นชายผ้าเหลืองพระลูกชาย และจะมีลูกผู้ชายสักกี่คน ที่มีหัวใจยอดกตัญญู บวช เพื่อทดแทนพระคุณมารดาผู้ให้กำเนิด
อานิสงส์ทำอัญชลีบูชา
เราเป็นไข้หนักนั่งอยู่ที่โคนไม้ในป่าชัฏใหญ่ เป็นผู้ควรได้รับความกรุณาอย่างยิ่ง พระศาสดาพระนามว่า ติสสะ ทรงอนุเคราะห์ เสด็จมาหาเรา เรานั้นนอนอยู่ ได้ประณมอัญชลีเหนือเศียรเกล้า เรามีจิตเลื่อมใส มีใจโสมนัส ถวายบังคมพระสัมพุทธเจ้าผู้สูงสุดกว่าสรรพสัตว์ แล้วได้ทำกาละ ณ ที่นั้น ในกัปที่ ๙๒ แต่กัปนี้ เราถวายบังคมพระพุทธเจ้าผู้อุดมบุรุษ ด้วยกรรมนั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย
ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”
การสอนให้มองโลกในแง่ร้าย อะไรก็ไม่เที่ยง ไม่ยินดียินร้ายใดๆ
สอนให้สุนทรีไม่มีสมบัติเกินจำเป็น มองโลกในแง่ร้าย อะไรก็ไม่เที่ยง ฝืนธรรมชาติไม่มีเมีย ไม่มีความรู้สึก ไม่ยินดียินร้ายใดๆ ข้อความทั้งหมดนี้จริงหรือไม่ ถ้าจริงคนเราก็ควรมาอยู่วัดให้หมด
