ป้องกันความผิดหวังด้วยการพึ่งตนเอง
เกิดมาเป็นคนควรพึ่งตนเองดีกว่าพึ่งคนอื่น เพราะคนอื่นพึ่งได้เป็นบางอย่าง บางเวลา และไม่ตลอดไป
ทุกข์และสุข อันมากจากกาม
กามเป็นสิ่งที่ละได้ยากก็จริง แต่ก็ป้องกันพิษภัยของมันได้ เหมือนโรคบางอย่างรักษาได้ยากก็จริง แต่ก็ป้องกันมิให้มันเกิดขึ้นได้
เพราะคนที่ไม่เชื่อผลของกรรมมีมาก
คนที่เชื่อกรรมและผลของกรรมย่อมอายชั่วกลัวบาป ไม่ทำอะไรให้เป็นบาปเป็นความผิด ไม่ก่อปัญหาให้แก่ผู้อื่นและสังคม
จงอย่าทำร้ายผู้อื่นในทุกกรณี
เมื่อไม่ต้องการได้รับทุกข์โทษต่างๆ และไม่ต้องการเวรภัยอะไรกับใคร ก็อย่าไปทำร้ายใคร รวมทั้งอย่าไปติดร้ายใคร
ให้อย่างใดก็ได้อย่างนั้น
การทำบุญให้ทานด้วยกิริยาที่ไม่ค่อยเต็มใจ ให้แบบเสียมิได้ แบบโยนให้ขว้างให้ รวมไปถึงไม่พิธีพิถันกับของที่จะให้
เมื่ออยุติธรรมเกิดขึ้นจึงรู้ค่าของธรรมะ
คนเราจะเห็นว่าธรรมสำคัญที่สุดก็ต่อเมื่อตนได้รับความอยุติธรรม ถูกข่มเหงรังแก ถูกเบียดเบียนหรือได้รับทุกข์อย่างใดอย่างหนึ่ง
ลักษณะนิสัยที่ไม่ดี เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้
อันลักษณะนิสัยที่ไม่ดีนั้นมิใช้เป็นตราบาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเพาะขึ้นมาภายหลัง
จงดับทุกข์ด้วยการรักษาจิตให้มั่นคง
ความจริง ความสุขในชีวิตนั้นหาไม่ยาก ถ้าหากรู้ จักระวังรักษาจิตให้ดี โดยมิให้ยึดเกาะ หรือ ยอมตกเป็นทาสกิเบสตัณหาอารมณ์ต่างๆ
ดีชั่วเป็นของตัวเอง
ดีชั่วเป็นของต้วเอง เป็นของที่ตัวเองทำให้ตัวเองทั้งสิ้น เมื่อได้รับผลอย่างไร ไม่ควรไปโทษคนอื่นหรือสิ่งอื่นว่ามาทำให้ตัวเองเป็นอย่างนี้
ความงมงาย
โรคตื่นผู้วิเศษย่อมหมดไปไม่ได้ ถ้าคนงมงายยังมีอยู่ ความงมงายทำให้เสียรู้คน เสียประโยชน์ ถ้ายอมเสียเวลาใช้สติปัญญาไตร่ตรองให้รอบคอบ
รักลูกหลานให้ถูกทาง
รักลูกรักหลาย มิใช้เพียงหาเงินเก็บไว้ให้ลูกให้หลานมากๆ เท่านั้น หากเขาเป็นคนไม่ดี ไม่ได้รับการฝึกฝนอบรมนิสัยที่ดีในเรื่องต่างๆ แล้วเงินทองที่ให้เขาไว้นั้นจะ...
เมื่อชนะใจตนเองย่อมเป็นสุข
การเอาชนะคะคานคนอื่นได้ เป็นการเพาะศัตรูเข้าไว้ ไม่อาจหมดทุกข์หมด...
ผู้มีปัญญาย่อมอยู่ด้วยความไม่ประมาท
คนตายแล้วยังไม่ตาย ก็เพราะมีชีวิตอยู่อย่างไม่ประมาท ส่วนคนเป็นที่ตายแล้ว ก็เพราะมีชีวิตอยู่อย่างประมาท คนพาลชอบอยู่ด้วยความประมาท
แค่ลมปากคน
เมื่อถูกนินทาหรือได้รับการสรรเสริญต้องมีสติ คือต้องพิจารณาให้ดีว่า ที่เขาด่าว่านินทา หรือที่เขาชมเขาสรรเสริญนั้นมีความเป็นจริงเพียงใด ควรปรับปรุงตัวหรือไม่
บุญและความดีคือค่าของชีวิต
รีบทำความดีเสียแต่วันนี้เดี๋ยวนี้และทำไปเรื่อยๆ ก็จะสะสมบุญได้มาก มัวชักช้าโอ้เอ้อยู่ วันเวลาก็หมดไป อายุก็ผ่านไป
ทรัพย์เป็นของผู้ที่ก้มหัวให้แก่แผ่นดิน
ทรัพย์ในดินสินในน้ำนั้น จะวิ่งมาหาคนที่ฉลาดมีความพากเพียรพยายามและก้มหัวให้แก่แผ่นดินเท่านั้น
จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาส
คนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ
พระอรหันต์ของลูก
ทำบุญใส่บาตรกราบไหว้พระที่อยู่ในวัดได้บุญ ได้ความดีอย่างไร เลี้ยงดูพ่อแม่ กราบไหว้พ่อแม่ ก็ย่อมได้บุญได้ความดีอย่างนั้น
คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว
การคบคนดีเป็นศรีแก่ตัว แต่ทั้งๆ ที่รู้อย่างนี้คนที่ขาดปัญญาและขาดสติก็ยังหลงไปคบกับคนที่เลวคนที่สังคมรังเกียจอยู่ดี โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือทางหายนะของตน
ใครทำใครได้
ผู้ที่จะได้รับประโยชน์จากธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า คือผู้ที่รู้แล้วทำตามที่รู้ ไม่ว่าสตรีหรือบุรุษ มีสิทธิเท่าเทียมกัน ในการที่จะปฏิบัติธรรม
Share
แชร์ลิงค์หน้านี้